Próg

Próg

Tylko on dzielił świat na pół,
ten znany i bezpieczny
od pełnego niepokoju i obietnic.
Czyje dłonie go wyciosały?
Ile trosk przenosiły nad nim
plecy mojego Ojca?
Ile radości przefruwało
bosymi stópkami?
Trwa mimo pożegnalnych
ukłonów mieszkańców.
Wita i pozwala dotykać
pieczęci przeznaczenia.

WUKA 2013
Załącznik 32258

---

az sie chce przysiąść na wygrzanym starym drewnie, oprzec o framuge i zadumac..
ten wiersz jest taki piękny...
Bubo, Jimi dziękuję. Specjalnie dla Was, z życzeniami szczęśliwych powrotów...

Szczęśliwego powrotu.

Szczęśliwego powrotu
do słów zapomnianych,
uleciałych dmuchawcem
nad krajobrazy przejrzałe

Szczęśliwego powrotu
do domu z podkową
na progu marzeń

Szczęśliwego powrotu
do dłoni splecionych
i iskier ogniska
na majowym niebie

Samych szczęśliwych
powrotów do wspomnień
na skróty na gapę
po suchy prowiant
przed dalszą wędrówką.

Z tomiku Nocne niebo śpiewa Aniołami.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

brytfanna.keep.pl