Jesiennie...

"Październik"

Wiesz?
Tu teraz jest tak
że nawet słońce głaszcze polonine po policzku
tak,jakby przepraszało za Lato...

Tylko Cisza czułośnie kłująca w uszy
wczorajsza łza
unosząca się nad zaczerwienionym Hnatowym

Słońce zachodzi w kolorze Twoich włosów
kolorze,który może się tylko przyśnić....

Niby wszystko na swoim miejscu...

tylko siebie z wczoraj
nie mogę jakoś w tej Jesieni odnaleźć

---

Bezcień

Przyszła pełna zadumy,
smutna niespełnieniem,
mgłą zlepiona siną,
zapłodniona ciszą -
urodziła bezcień:
jesień
Znów buki się czerwienią
Znów jodły z cienia wychodzą
Noc zimna choć dzień słoneczny...
Lecz kogo te rzeczy obchodzą...

8)
Znów nastał czas wyciszenia
Tak bardzo potrzebny sercu,
Zapomnieć... to znaczy pamiętać,
Wyznania na liści kobiercu...

---

"Bieszczadzka "jesień w Toruniu.

Znów ochra i cynober,
jesienne drzewa plami.
Puste gniazda,już dawno,
rozstały się z ptakami.
Smutna szarość wieczoru,
rzuca cieniem o ścianę,
pąsowieją ze złości jabłka,
dzisiaj zerwane.
Znów tak długo do lata,
więc przyczaić się trzeba,
we wspomnieniach z wędrówek
do Połonin i nieba.
Słuchać skrzypiec,
nie świerszczy
i odszukać dusioła,
co się ukrył wśród wierszy,
o bieszczadzkich Aniołach.
Na prośbę Konika odszukałam wiersz ze....świerszczem!

Na prośbę Konika odszukałam wiersz ze....świerszczem! Dzięki WUKA, piękny...

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

brytfanna.keep.pl